نگار  نیما

ستاره گان فروزان آسمان تاریک زندگی ام  :  

در تنگاتنگ بی حوصلگی و در گریزی ناگزیر

تفکرات و نگاره های دلم را

که تار و پود روشن و تاریک آن

بربافته  از سوز پنهان وجودم بود .

همراه با ترنمی آمیخته از درد آشکار جامعه ی عریان ،

 و شکوهی دلزده از مصیبت های آدمی !

که با ستم و بیداد بر خاک خوب سرزمین خدا روا داشت ؟ !

بعنوان تنها دسترنج زندگی بی حاصلم ،

همچون شبنمی که عاشقانه بر گونه گلبرگ می دود

بر چشمان زیبایتان به ارمغان دارم

شاید در افقهای دور نزدیک و یا نزدیک دور 

پلی باشد بر یاد و خاطرات ایام و آرزوهایی که

در زندگی بی صبرانه آغوش بر آن گشوده بودم !!

ولی بی گناه در رسیدن بدان سر بر دار عذاب کشیدم !!

ج _ علیخانی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: